urowiec leczniczy

Kłącze, które zbiera się na plantacjach imbiru z roślin posadzonych, 9-12 miesięcy wcześniej. Należy postępwać bardzo uważnie, gdyż kłącze jest kruche i łamliwe. Po umyciu i obgotowaniu obiera się je ze skóry i suszy mniej więcej przez 8 dni. Stosuje się je w postaci proszku, wyciągów, nalewki. Wchodzi też w skład wielu leków.

Składniki lecznicze

Aromat imbiru pochodzi z zawartego w kłączu olejku eterycznego. Olejek zawiera głównie zwiazki seskwiterpenowe (zingiberen i zingiberol), nadające roślinie zapach, oraz m.in. cyneol, borneol, cytral. Kłącze zawiera także żywicę  obfitującą w fenole, skrobię, aminokwasy, kwasy tłuszczowe, takie jak kwas oleinowy, oraz enzym zingibainę. Związkiem nadającym ostro palący smak jest gingerol, składnik nielotny z parą wodną.